Każda mama popeł­nia jakieś grzeszki wycho­wu­jąc swoje dziecko. Naj­czę­ściej pozwala dziecku na wię­cej niż powinna. Miało być kon­se­kwent­nie, zgod­nie z naj­mą­drzej­szymi książ­kami o wycho­wy­wa­niu dzieci, a wyszło jak zawsze.

Przed­sta­wiam Wam listę moich 7 grze­chów, które popeł­niam od niedawna, ale biję się w pierś i obie­cuję poprawę…

1. Gdy chcę zmie­nić pie­luszkę, a on wierci się jak osza­lały, daję mu tubę kremu Bepan­then, któ­rym on się wymaże, trochę zje, a na końcu ze smakiem obliże, ale dzięki temu w tym cza­sie mam szansę pełną pie­lu­chę zamie­nić na suchą. Za każ­dym razem mój spo­sób działa, a moje dziecko się uspo­kaja;

2. Gdy idziemy na spa­cer, połowę tego czasu sie­dzę z nosem w tele­fo­nie, prze­glą­da­jąc wszyst­kie mądre i nie­mą­dre por­tale, zamiast poka­zy­wać syn­kowi listki, kamyczki i inne patyki;

3. Gdy chcę się poma­lo­wać, pozwa­lam Małemu wrzu­cić do wanny wszyst­kie nie­po­trzebne w danej chwili kosme­tyki – on to wprost uwiel­bia, ma przy tym sporo rado­ści, a ja w spo­koju mogę nało­żyć puder, poma­lo­wać rzęsy i jesz­cze wybrać do ubra­nia coś innego niż domowy dres;

4. Gdy po raz kolejny Mar­cel dzieli się jedze­niem z naszym psem i tro­chę zjada on, a tro­chę skub­nie nasz mal­tań­czyk. Nie­stety przy­my­kam na to oko. Uwierz­cie mi, że dużo gor­sze jest wyrwa­nie z ręki dziecka tego kawałka cze­goś, poli­za­nego wcze­śniej przez psa, bo ryk będzie taki, że sąsie­dzi na bank usły­szą i przy­lecą spraw­dzić, czy z dziec­kiem aby na pewno wszystko w porządku. Na razie nie wykryto żad­nych roba­ków, ani u psa, ani u dziecka.

5. Gdy po raz kolejny mój 1,5-roczny Brzdąc vel Bły­ska­wica jest szyb­szy ode mnie i wkłada ręce do toa­lety, by potem roz­chla­pać wodę z muszli po całej łazience. Nie­do­pusz­czalne, ale nie­stety żyw­cem z życia wzięte;

6. Gdy on zaczyna zło­ścić się bez powodu, to ja zamiast mu wytłu­ma­czyć, że nerwy są zupeł­nie nie­po­trzebne, się­gam po uspo­kajacza – cia­steczko. W dodatku cia­steczko z pudełka, kupione w sklepie, a nie jakiś tam bato­nik musli zro­biony samemu w domu z eko­lo­gicz­nych skład­ni­ków. Tak, wiem, moja bar­dzo wielka wina;

7. Gdy trzeci raz z rzędu w ciągu dnia, daję mu tablet, żeby zajął się na chwilę sobą. A potem się dziwię, że 1,5-roczne dziecko wysłało komuś wiadomość z mojego telefonu, zadzwoniło do mojej koleżanki czy opublikowało na Facebook’u  coś takiego #$%(&*%^%#777.

Taaak, od jutra będę lepszą matką!